I`m back, children I’m back children of in het Hongaars: “Én vissza” zijn woorden, die ik graag vaker wil zeggen. Wat een mooie tijd heb ik weer mogen hebben met de kinderen in Lidia Home. Het voelt altijd weer als ’thuis’ komen. De kinderen, die rennend op me afkomen en vragen hoelang ik blijf. Waarop vervolgens alleen de allerkleinste begint te juichen en de rest haar aankijkt en zegt: ze blijft maar 10 dagen hoor, dat is niet lang. De kleinste bleef gewoon vrolijk door juichen, haha.
Afgelopen dagen heb ik de kleinste naar de kleuterschool gebracht en weer opgehaald, heb ik samen met de kinderen weer de kamers opgeruimd, hebben we speeltuinen bezocht en wandelingen gemaakt. Verder hebben we melk gedronken, fruit & salades gegeten en uiteraard weer het broodje hamburger gemaakt.
Ook hebben de kinderen van het kindertehuis opgetreden voor een volle zaal in een plaatsje verderop. De rokjes van de meisjes zijn gemaakt van een dekbedovertrek. Aan mij de eer om de bus met negen zitplaatsen te besturen, waarop alle kinderen lachend zeiden: kan jij rijden? Het mooiste aan die avond vond ik, dat ik als een trotse Evelien met tranen in mijn ogen naar hun dans, gezang, salto en handstands zat te kijken. De kinderen na de show naar me toe renden en ik ze één voor één heb geknuffeld en bedankt voor het mooie optreden.
Sponsorlunch 30 maart.
A.s. zaterdag wordt er een sponsorlunch georganiseerd ten behoeve van het kindertehuis Lidia Home. De sponsorlunch wordt gehouden in de school de Bron (Meester Drostweg 6). Tijdens de lunch kan u aanschuiven van 11:30-14:00 uur. Wees van harte welkom.
U bepaalt wat u betaalt voor de lunch!
Graag opgeven door deze mail te beantwoorden of te mailen naar stichtingbutterflychildrenromania@outlook.com. Graag opgeven voor 25 maart!
Background
Samen met de kleinste meid en haar zus ben ik naar hun plaatsje geweest om hun vader te ontmoeten en te kijken hoe ze daar leven. Bij voorbaat werd er al vermeld dat mijn veiligheid niet gegarandeerd konden worden, maar daar maakte ik mijzelf niet zo zeer druk over. Met de twee meisjes aan mijn hand hebben we hun huisje bekeken en de omgeving waarin ze wonen/woonden. Ook hadden we vanuit Lidia Home een doos gevuld met olie, bloem, crackers, macaroni enzovoort. De situatie was schrijnend om te zien en ook pijnlijk, omdat het besef van mijn eigen ‘background’ dan ontzettend positief en vol rijkdom zit in tegenstelling tot hun ‘background’. In de avond heb ik nog een open en fijn gesprek gehad met het meisje. We hadden die dag namelijk ook het grafje bezocht van haar zusje, die door bepaalde omstandigheden is overleden. Het was dankbaar om naast haar zijde te kunnen staan en haar te steunen.
Lieve groetjes, Evelien
